Na Mogielnicę

10 października uczniowie z naszej szkoły wyruszyli szlakiem Beskidu Wyspowego, aby obejrzeć piękną polską jesień. Grupa była dość liczna, gdyż stanowili ją uczniowie
z klasy I c oraz szkolnych kół zainteresowań tj. Koła Biologiczno-Chemicznego oraz Szkolnego Koła PTTK. Była to więc impreza integracyjno – naukowa, mająca na celu zdobycie najwyższego szczytu Beskidu Wyspowego – Mogielicy 1171 m n.p.m.

Nazwa szczytu związana jest być może z tym, że ponoć z urwistych zboczy południowych zrzucano niegdyś ciała samobójców (w owych czasach Kościół zabraniał ich chowania na poświęconym cmentarzu). Co więcej, sama jej sylwetka, z długą, płaską polaną, zakończona charakterystycznym wzniesieniem przypominającym płytę nagrobkową, przypomina mogiłę.

Od dawna Mogielica jest celem wycieczek turystycznych, zwłaszcza od czasu wybudowania na niej wieży widokowej. Ze szczytu i z polan rozpościerają się szerokie widoki na Beskid Wyspowy, Beskid Sądecki, Pieniny, Gorce i Tatry. Nic więc dziwnego, że było to ulubione miejsce Jana Pawła II, który mawiał:

„Wobec piękna gór, czuję, że On jest... i wtedy zaczynam się modlić”.

Naszą wędrówkę rozpoczęliśmy od Przełęczy Rydza Śmigłego, a następnie przez lasy świerkowo – jodłowe wspinaliśmy się na szczyt. Te lasy stanowią ostoję wielu rzadkich zwierząt: borsuków, wydr, jeleni, saren, dzików, rysi, a także głuszców, orlików, cietrzewi i puszczyków. Należy pamiętać, że na szczycie Mogielicy utworzono w 2011 roku Rezerwat Przyrody Mogielica.

Po długiej wędrówce dotarliśmy na szczyt i rozpoczęliśmy przygotowywanie prawdziwie harcerskiego ogniska. Sami zbieraliśmy drewno i chrust w lesie, sami strugaliśmy kije na kiełbasę i wreszcie sami rozpaliliśmy ognisko. Taka kiełbaska ma niepowtarzalny smak!!!

Dziękujemy wszystkim uczestnikom wycieczki, a w szczególności naszemu przewodnikowi Tomaszowi Fischerowi oraz głównym organizatorkom Agnieszce Michałowskiej i Marcie Fischer.